Moja córka kocha manekiny. Dokładnie jak Pippi Lansgstrump, która z tak wielkim entuzjazmem potrząsała ręką manekina, że ręka odpadła i trzeba ją było wykupić za złotą monetę. Helena wita się ze sztywnymi damami w każdym sklepie, bawi się z nimi, wydaje rozkazy i narzeka, gdy się jej nie słuchają. Z daleka wypatruje też figurki przed sklepami: w szczególności Indian, kowbojów i niedźwiedzie. Nie przepuści, każdą … Czytaj dalej Statua Wolności – największy manekin świata

Nie powiem, żebyśmy nie zauważyły z moją siostrą mundurów przystojniaków spacerujących po Atlantyckim porcie Mystic. Zauważyły i skomentowały. Mundury niby to marynarki wojennej, ale w kolorze błota. Zażartowały nawet bezmyślnie, że to marynarka rzeczna, bo Mystic leży nad rzeką, niezwykłej zresztą urody. Żarty się skończyły, gdy dojechałyśmy do pobliskiego Groton i zobaczyłyśmy na własne oczy tutejszą jednostkę wojskową. Ogromną, pełną umięśnionych żołnierzy ćwiczących brzuszki na … Czytaj dalej Atlantyk, podwodny świat

Nie zmyślałam specjalnie, tak po prostu wyszło. Helena zrozumiała, że Massachussets Institute of Technology to nie uniwersytet taty tylko przedszkole taty. I właściwie tylko z powodu tego nieporozumienia wykazała zainteresowanie dla gmachu bliskiego sercu Tomaso, który spędził w nim dwa lata (bynajmniej nie w wieku przedszkolnym). Gdy przejeżdżaliśmy wzruszeni przed MIT, zmęczeni całodzienną podróżą, Helena podniosła krzyk, że nie odjeżdżamy, ona CHCE ZOBACZYĆ PRZEDSZKOLE TATY. Parkujemy, … Czytaj dalej Boston. Przedszkole taty zwane MIT

No i mamy. Zjedliśmy kolację w obracającej się w kółko restauracji na wieży CN w Toronto a teraz oglądamy Niagarę z dwudziestego siódmego piętra hotelu, po spacerze w dzikim tłumie turystów. A John proponował inne opcje: niszowe, oryginalne, dla miejscowych. Aż w końcu zrozumiał, że chcemy tego, czego chce milion turystów, bo – przyznajmy się – WE ARE TOURISTS. I bardzo nam to pasuje. Czytaj dalej John, we are tourists.

Alaska to najdziksze miejsce, w jakim byłam. Na każdego mieszkańca przypada 6 niedźwiedzi. Przy każdym wejściu do puszczy trzeba się zarejestrować i powtórzyć na szybko reguły zachowania w przypadku spotkania z niedźwiedziem brunatnym oraz czarnym. A warto poświęcić temu chwilę, bo czarnego należy zakrzyczeć i zdominować, a przed brunatnym udawać, że cię nie ma. Gdy czarny podejdzie, skopać go i walczyć. Gdy podejdzie brunatny, położyć … Czytaj dalej Wildlife in Alaska

Tomaso przychodzi na obiad spóźniony i od samego początku pogania kelnerów, kucharza i nas. O coś chodzi, ale nie wiadomo jeszcze o co. Mówi, że dogadał się z jakimś gościem, pojedziemy na osiołku do dawnego miasteczka. Nie, nie tego, o którym myślę i które już widziałam rano na wycieczce rowerowej, tylko do innego. Hm… a skąd on wie, co ja zwiedziłam na wycieczce rowerowej? No … Czytaj dalej Skagway. Lodowiec oglądany ‚z grzbietu osiołka’

Zgodnie z legendą Kobieta Mgła przyczyniła się do trudnego losu łososia, wędrującego z oceanu w górę rzeki. Kobieta Mgła łowiła łososie zanurzając wiklinowy kosz w wodzie. Nosiła je do namiotu dla swojego indiańskiego męża. Pewnego dnia mąż źle się z nią obszedł i kobieta odeszła wraz ze swym koszem pełnym ryb w górę rzeki. Na darmo ją gonił. Prześlizgnęła się przez jego palce niczym mgła … Czytaj dalej Ketchikan, Alaska. Kobieta Mgła

Wydaje mi się, że podczas podróży dookoła świata należy odwiedzić miejsca, które leżą ‚nie po drodze’. W żadnej innej sytuacji by się ich nie odwiedziło, a to nie ma okazji, a to za daleko. Dlatego w ramach kontynentu Ameryki Północnej nalegałam na Alaskę. Wybraliśmy rejs statkiem Silversea Cruises z południowej Kanady, wzdłuż brzegu na północ. Po tygodniu dotarliśmy do Seward, 2000 mil od Los Angeles, … Czytaj dalej Rejs Vancouver – Alaska